Dlaczego Matka porwała się na blog?

Właściwie nie wiem, co mnie podkusiło.

Może przebywanie na okrągło 24 h z dziewczynkami?

Może chęć wylania z siebie frustracji, która czasem napełnia mnie po brzegi?

Może pragnienie wyżalenia się po całym dniu, spędzonym z nosem w pieluchach, mleku, kaszkach,  ciągłych pytaniach starszej córki "maaamoooo a zrobisz tamto i siamto? maaaamoooo a dlaczego coś tam? maaaamooo czemu nie reagujesz jak szarpię cię za bluzkę? " ?

Może to częściowa próba realizacji mojego marzenia, którym jest napisanie KIEDYŚ książki? Taka forma ćwiczeń przed wypłynięciem na głęboką wodę ?

Myślę, że wszystko złożyło się na oto właśnie moje najmłodsze "dziecko" którym jest tenże blog :) Nie obiecuję, że dam radę pisać codziennie, bo pewnie czasami nie będzie mi się chciało lub zwyczajnie - braknie sił . Nie obiecuję, że będzie miło i kolorowo, choć dołożę wszelkich starań, żeby ktoś, kto ku mojej radości - zechce choć fragment przeczytać, uśmiechnął się choć kącikiem ust. Nie obiecuję, że każdy, kto tu wejdzie - pomyśli : zgadzam się ze wszystkim co ona pisze, bo nie o to tu chodzi. Jest to swego rodzaju terapia, dzięki której przypomnę sobie ( o rany, mam nadzieję że tak będzie) , że poza rolą mamy dwóch wspaniałych córek, którą pełnię od ponad 5 lat, jestem też kobietą, odrębną jednostką ( akurat to nie zawsze jest oczywiste, szczególnie dla moich córek ) a książki nie kończą się tylko na repertuarze dla dzieci :-)

Tak więc Zaczynamy wprowadzać Matkę w świat "kultury" ;-) Oby mój zapał jutro był tak samo silny jak dziś ...